Middelaar tussen hemel en aarde

06-09-2020

Waar er twee of drie op aarde verenigd zijn in mijn Naam, in mijn Naam, daar ben Ik vanuit de hemel in hun midden

We zijn hier als kerkgemeenschap samengekomen. Op miljoenen andere plaatsen ter wereld gebeurt dat ook. Wat is daar eigenlijk de reden en de bedoeling van? In de Evangelielezing van vandaag geeft Jezus ons enkele handreikingen om daar wat meer zicht op te krijgen. Hij gebruikt daar uitdrukkelijk het woordje “kerk” en wat bijzonder opvalt is dat Jezus meerdere malen achter elkaar, als een soort refrein, de combinatie gebruikt van twee woorden, namelijk: “hemel en aarde”. Zo zegt Jezus tot zijn Kerkgemeenschap: “wat gij zult binnen op aarde zal ook de hemel gebonden zijn, en wat gij zult ontbinden op aarde zal ook in de hemel ontbonden zijn. En wanneer twee van u op aarde eensgezind iets vragen, zullen zij het verkrijgen van mijn Vader in de hemel.

Drie keer achter elkaar dus die verbinding tussen aarde en hemel. In de daarop volgende zin komt het impliciet nog een vierde keer terug: waar er twee of drie verenigd zijn in mijn Naam - hier op aarde -, daar ben Ik in hun midden, vanuit de hemel. Daar gaat het dus in de Kerk kennelijk om: dat er een verbinding wordt gelegd tussen aarde en hemel. De sleutelfiguur daarin is Jezus zelf. Daarom zei Hij tot slot ook: waar er twee of drie op aarde verenigd zijn in mijn Naam, in mijn Naam, daar ben Ik vanuit de hemel in hun midden.

De bijeenkomsten in de Kerk geschieden dus altijd in de Naam van Jezus Christus. Hij is er de centrale figuur van. En dan niet alleen maar in de zin dat Hij ooit twee duizend jaar geleden geleefd en toen wat goede dingen heeft gedaan en gezegd, waar we even aan terug willen denken. Neen. In de Kerkgemeenschap geloven en beleven we dat Jezus Christus een levende is, verrezen uit de dood en dat Hij op een verborgen manier vanuit de hemel onder ons aanwezig en werkzaam blijft. Waar er twee of drie bijeen zijn in mijn Naam, zo zegt Hij, daar ben Ik in hun midden.

In de Kerkgemeenschap beschouwen we Jezus dus als de middelaar tussen aarde en hemel, tussen mensen en God, juist omdat Hij tot die beide realiteiten van aarde en hemel, van mensen en God behoort. Jezus is zoon van Maria, een mensenkind geboren op deze aarde, maar Hij is ook Zoon van God, die al van alle eeuwigheid in de goddelijke sfeer van zijn hemelse Vader leeft. Door vanuit de hemel naar de aarde te komen en mens te worden, heeft Jezus die twee realiteiten van mensen en God, van aarde en hemel, voorgoed met elkaar verbonden en verenigd.

Die verbondenheid tussen God en mensen, is al vanaf het eerste begin het doel van Gods plan en daarom is het woordje “verbond” een centraal sleutelwoord in de Bijbel. Omdat die verbondenheid tussen God en mensen echter door het eerste mensenpaar verstoord werd toen ze hun eigen weg gingen, los van God, riep God zo’n kleine 4000 jaar geleden Abraham en sloot een verbond met hem en zijn nakomelingen, het volk Israël. Via hen zou God het verbond tussen hemel en aarde, tussen God en mensen, weer herstellen, zodat er zegen zou komen voor heel de mensheid, voor heel de aarde. En dat zou dan gebeuren door de komst van de beloofde nakomeling van Abraham en van David, namelijk de Messias, waarvan de christenen – en dat zijn er wereldwijd ruim twee en een half miljard – geloven dat dat Jezus is.

Hij is degene, die gekomen is om hemel en aarde weer definitief met elkaar te verbinden. In Hem werd de hemel op aarde zichtbaar, in al zijn woorden en daden. In Hem begon de hemel op aarde door te breken. Hij liet dan ook de tekenen van dat hemelse Koninkrijk op aarde zien: vergeving van zonden, bevrijding van demonische machten, genezing van ziekten en kwalen, voedsel voor de hongerigen, opname in Gods liefde en genade, vervulling van Gods Geest. Waar Jezus kwam, werd de wereld anders, verscheen de hemel op aarde, werd Gods nieuwe schepping zichtbaar, een ordening die vooral vervuld was van liefde. Liefde vervult de Wet, zegt Paulus, liefde vervult Gods plan voor de schepping.

En datgene wat Jezus destijds begonnen is, mag en moet in ons verder gaan. Door zijn verbond met ons, dankzij zijn menswording, uitmondend in zijn verlossende sterven en verrijzen, kunnen en mogen ook wij nieuwe mensen worden, waarachtige kinderen Gods, vervuld van de Geest van Christus. Zo wil Jezus in en door ons aanwezig blijven op aarde. Wij zijn als zijn gelovigen, ledematen van zijn Lichaam op aarde. En daarom: waar twee of drie verenigd zijn in zijn Naam, daar is Hij in ons midden, zoals Hij vandaag zegt. Heel bijzonder in deze Eucharistie, waar we het Woord van Christus horen en zijn Eucharistisch Sacrament ontvangen, mogen we beleven dat Christus in ons midden is om ons te voeden met zijn Lichaam, zodat ook wij in deze wereld waarachtig ledematen van zijn Lichaam kunnen zijn. Zo kan zijn bezieling zich daarna in en door ons voortzetten, ook buiten in dit kerkgebouw, in ons persoonlijke leven en vanuit onze geloofsgemeenschap. Dan kan Gods plan in en door ons tot vervulling komen, en kan de aarde steeds meer een plaats worden die doordrongen is van Gods hemelse wijsheid, liefde en vrede.