Blasiuszegen

03-02-2024

Bescherming tegen keelziektes en andere kwalen

Op zaterdag 3 februari en zondag 4 februari kunt u de Blasiuszegen ontvangen na afloop van de volgende Vieringen:

Boxtel: zaterdag 3 februari 18.30 uur
Esch: zaterdag 3 februari 18.30 uur
Liempde: zondag 4 februari 9.30 uur

De Blasiuszegen wordt in Katholieke kerken ieder jaar gegeven op 3 februari, op het feest van de heilige Blasius. De heilige Blasius is o.a. de patroon tegen keelziektes.

De priester raakt met twee kruislings gehouden kaarsen de keel van de gelovige aan en zegt “Door de voorspraak van de heilige bisschop en martelaar Blasius, moge God u behoeden van keelziekten en alle andere kwaad. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest” Of een soortgelijke zegenbede. Ter voorkoming van keelaandoeningen en andere kwalen.

Geschiedenis van de heilige Blasius van Sebaste

Blasius van Sebaste was een bisschop uit Armenië. Hij is gestorven als martelaar rond het jaar 316. De heilige Blasius werd onthoofd vanwege zijn diepe geloof in Christus.

Bisschop Blasius hield zich vanwege de heersende christenvervolgingen onder keizer Licinius (311-323) schuil in een bos. Volgens de legende leefde hij daar in vrede met de wilde dieren. Ze kwamen hem zelfs opzoeken om zich door hem te laten genezen. Blasius werd bij toeval gevonden, toen Romeinse soldaten op zoek waren naar wilde beesten die men nodig had voor de spelen in de arena.

Blasius werd gevangen genomen en door Romeinse soldaten meegevoerd de stad. Onderweg -zo verteld de legende- kwam een vrouw op hem af. Bij haar zoontje was een visgraat in de keel blijven steken. Het kind dreigde te stikken en de vrouw smeekte onder tranen om Blasius’ hulp. Blasius legde het kind de handen op en sprak een gebed uit dat het kind gered mocht worden. En dat hetzelfde mocht gebeuren die in zijn -Blasius’- naam God om hulp zouden vragen. Op hetzelfde moment werd het jongetje gered.

Een volgende legende vertelt over een wolf dat een varken gepakt had. het varken was het enige bezit van een arme vrouw. Zij vroeg Blasius om hulp en hij zorgde ervoor dat de wolf het gevangen varken teruggaf aan de vrouw.

Eenmaal in de stad aangekomen werd Blasius aan folteringen onderworpen en gevangen gezet. De vrouw slachtte haar varken en bracht Blasius wat vlees ervan, een kaars en brood. Dankbaar nam hij ervan. Blasius zei haar elk jaar een kaars te offeren. “Dat zal u, en ieder die dat doet, tot zegen strekken.” Zij deed dit en leidde een gelukkig en zegenrijk leven.

Elders staat soortgelijk omschreven. Maar dan dat er een weldoenster elke dag naar de grot ging waar bisschop Blasius verscholen zat, om hem eten en een kaars te brengen. Bisschop Blasius vroeg haar dit gebruik na zijn dood voort te zetten. Als men dan bad op zijn voorspraak om van elke ziekte verschoond te blijven, kon men dat gebed kracht bijzetten met een kaars te offeren.

Bisschop Blasius werd gefolterd. Vervolgens poogden de soldaten hem te verdrinken, maar hij liep over de golven weg. Vervolgens werd zijn lichaam gruwelijk toegetakeld, opengereten, werd hij buiten de stad gebracht naar de executieplaats en is daar onthoofd.

Meerdere (vele) genezingen worden toegeschreven aan gebed op voorspraak van de heilige Blasius. Het Liturgisch Woordenboek suggereert dat die kaarsen in verband stonden met het feest van de vorige dag, Maria Lichtmis. Daar werden ze gebruikt voor de lichtprocessie.