Diaconale ontmoeting...

17-01-2018

Gemeenschap Johannes XXIII op bezoek

Vanmiddag hadden we elf bewoners van het huis 'Laetitia' van de gemeenschap Johannes XXIII op bezoek. Eigenlijk zouden wij met de 23 vormelingen uit de dorpen Boxtel, Esch en Liempde naar hun toe gaan om samen te koken en elkaar te ontmoeten, maar dat was in tweede instantie meer iets voor de zomer bij een BBQ of zo...

De gemeenschap Johannes XXIII is al een aantal jaren gehuisvest in een woonboerderij in Liempde alwaar zij mensen opvangt en begeleidt, die het even moeilijk hebben in hun leven, of die na een verslaving hun leven opnieuw op de rails proberen te krijgen, of die gevlucht zijn vanwege een oorlogssituatie in hun land of die op zoek naar nieuwe kansen voor wat betreft hun werk dat in hun eigen land niet te vinden is.

Na een kort lied 'Vrienden van elkaar' dat we samen hebben gezongen, hoorden we een indrukwekkend getuigenis van een jonge vader die vanwege het oorlogsgeweld aan de grens met Afghanistan, gevlucht was uit Pakistan. Een heel erg lange, moeilijke, uitputtende en gevaarlijke reis naar uiteindelijk Italië en Nederland. Inmiddels helpt hij na bijna drie jaar in Italië te zijn opgeleid mee in het gemeenschapshuis in Liempde en hoopt hij daarmee zijn gezin te ondersteunen in Pakistan. Door een aantal vragen over en weer werden wij allen heel wat wijzer over wat het is om als een vluchteling drie maanden onderweg te zijn...

Een korte pauze met een aantal versnaperingen ging er daarna bij de Vormelingen, een aantal hulpouders en de gasten van Johannes XXIII wel in. In aansluiting daarop werd een levendig spel gedaan waarin iedereen werd betrokken en de pastoor, die mocht de ontstane kluwen van Vormelingen proberen te ontwarren. Gelukkig kreeg hij wat hulp van onze Pakistaanse broeder....

Daarna vertelde een jongeman uit Wit Rusland of Belarussia het verhaal over hoe hij tot geloof was gekomen en waarom hij er over dacht om een RK priester te worden in Nederland. Een spervuur van vragen werd op hem afgevuurd en dat doorstond hij goed want hij verstond de Nederlandse taal prima. En wat wil je als je al vijftien jaar in Nederland woont...

Tenslotte werden er gebedskaartjes gemaakt voor alle Vormelingen met de afspraak om te bidden voor diegene die je 'getrokken' had nadat alle kaartjes door elkaar waren gehusseld...Na een spontaan applaus voor alle gasten werd een leerzame middag besloten met een kort gebed.

Tot op woensdagavond 24 januari om 19.00 uur voor een korte bezinningsviering als een voorbereiding op het ontvangen van het sacrament van het Vormsel op zondag 11 maart a.s!

Een kluwen Vormelingen...