Het Woord heeft geklonken

29-10-2017

Dit weekend vieren we de 30e zondag door het jaar met als motto: Het Woord heeft geklonken.

Wanneer het Woord geklonken heeft, hoe reageren wij daarop? In de loop der eeuwen hebben mensen hierop heel verschillend geantwoord. Ze hebben zelfs ruzie hierover gehad. Verdeeldheid zelfs. 500 Jaar geleden heeft Luther op 31 oktober zijn 95 stellingen gepubliceerd. Later heeft dat een Schisma veroorzaakt. Vandaag luisteren we naar het Woord, dat tot verzoening oproept en tot onderling verstaan. Want voor God is er maar één Verbond, het Verbond in Christus.

● Allerheiligen: Ik zag en volgde

Zovelen zijn heilig… niet alleen zij die tot de eer der altaren zijn verheven.

Het feest van Allerheiligen is een feest van de gehele kerk, van hen die ons voorgingen en van hen die vandaag de Blijde Boodschap uitdragen en daadwerkelijk gestalte geven. En misschien ook nog wel de Kerk van de toekomst waarvan het zaad nu gezaaid wordt. Wat is de kern van dit feest? Zalig zij… en dan horen we over mensen die Jezus met hart, ziel en lijf gevolgd zijn en in ieder tijdsgewricht Hem gestalte geven.

● Allerzielen: Hem behoren wij toe

Na het feest van Allerheiligen de gedachtenis van Allerzielen, van ‘alle zielen’, dus van allen die ons in geloof zijn voorafgegaan en nu ‘in de hemel’ zijn.

In een samenleving waar de begrippen hemel en hiernamaals verdampt zijn, belijden wij als kerkgemeenschap een ‘verder aan de dood’. We mogen -God zij dank- aansluiten bij dat diepgewortelde oergevoel dat dood duisternis oproept, dat licht leven betekent. Vandaar de reactie om kaarsjes aan te steken bij rampen, om bloemen neer te leggen, om bijeen te komen en elkaar moed in te zingen. Allerzielen: alom verstaanbaar, en tegelijkertijd een vertrekpunt voor een geloof in een leven verder dan de dood.