Deugd van de hoop

24-11-2016

Deugd van de hoop: inspirerend en steun in de rug

In Nederland maar ook in de wereld bestaat een gevoel van onbehagen die angst en onzekerheid veroorzaken. De gevolgen van een economische crisis waar we ons sinds 2008 in bevinden maar ook de politieke en ecologische crisis zijn hier debet aan. Tevens dragen de versnelde globalisering, het wereldwijde terrorisme en niet te vergeten de levensbeschouwelijke of geloofscrisis hier hun steentje aan bij…

Iedere samenleving heeft behoefte aan bezieling en die wordt in veel gevallen node gemist. Binnen het sociale denken van het katholieke geloof zijn er een aantal kernwaarden te weten: de waardigheid van de mens als schepsel van God; de persoonlijke verbondenheid van de mens met de medemens en daarbij behorende verantwoordelijkheid; de onderlinge solidariteit en het leven in een goede gemeenschap met elkaar; en tenslotte het beginsel van subsidiariteit (wat op een lager niveau kan worden uitgevoerd ook laten plaatsvinden). Deze waarden zijn in de afgelopen decennia door de genoemde oorzaken in toenemende mate onder druk komen te staan.

Echter wij zijn als christenen geroepen om Jezus Christus na te volgen door te doen wat goed en nastrevenswaardig is. Het gedrag van ons mensen, dat ingeoefend mag worden, dient hierbij gespiegeld te worden aan de vanuit ons geloof voortvloeiende normen die maatgevend zijn voor ons leven. De belangrijkste deugden hierbinnen zijn: geloof, hoop en liefde. De zangeres Liselotte Gerritsen verwoordde het ooit als volgt: ‘De hoop op geloof in liefde.’

In de brief aan de Hebreeën wordt de relatie tussen het geloof en de hoop als volgt verwoord: ‘Het geloof vormt de vaste grond van wat wij hopen. Het overtuigt ons van de werkelijkheid van de onzichtbare dingen.’ Met andere woorden: Wij mogen in ons geloof onze hoop stellen op de belofte die God ons gedaan heeft in de persoon van Jezus Christus, zijn leven, lijden, dood en verrijzenis. Dat is de belofte van een leven met God na ons leven (onze pelgrimage van vertrouwen) hier op aarde. Daaruit mogen wij kracht putten voor ons dagelijks leven of met de woorden van kardinaal Godfried Danneels: ‘De hoop put niet uit eigen waterput maar leeft van het vermoeden dat ergens, hogerop een bron moet zijn.’ Of zoals de voormalige Tsjechische president Vaclav Havel het ooit verwoordde:’ De hoop staat of valt niet met wat er in de wereld gebeurt. Zij is in ons hart gegrift en verankerd tot voorbij de horizon.’

Naast deze woorden die ons kunnen inspireren reikte onze bisschop Gerard de Korte ons ook een aantal iconen van de hoop aan in de persoon van eigentijdse voorbeelden zoals: pater Titus Brandsma, pater Frans van der Lugt en paus Franciscus. Zij zijn een voorbeeld van het ‘verschillig’ in plaats van het ‘onverschillig’ leven van ons katholieke geloof… wetende dat God trouw is en dat Hij onze hoop is in het leven en het sterven.

Klik op deze link voor een fotoreportage.