Willibrordusviering trok veel mensen

06-06-2022

Openlucht-Viering bij Sint-Willibrorduskapel trok veel bezoekers

Op Tweede Pinksterdag, maandag 6 juni, was de jaarlijkse Willibrordusviering. Meer dan 100 bezoekers vonden hun weg naar de Willibrorduskapel op Luissel voor een Eucharistieviering in openlucht.

Spannend, maar het kwam goed

Het bleef nog even spannend in de ochtend wat het weer brengen zou. De wolken trokken zo nu en dan wat donker samen. Maar gelukkig bleef het klokgelui om 10.00 uur uit. En dat betekende dat de Eucharistieviering op Luissel doorgang vond. En hoe!

Meer dan 100 mensen kwamen bijeen. Waaronder ook het Verrijzeniskoor dat voor passende liederen zorgde. Alle stoelen waren bezet. Er werd zelfs op de grond plaats genomen. En in het bijzijn van al deze goedgeluimde mensen en vrolijke noot, ging pastoor Geertjan van Rossem de Mis voor. In de voetsporen van een voorganger die eeuwen geleden voet aan Nederlandse bodem zette: de heilige Willibrord.

Af en toe kwam zelfs de zon even door. Alsof Sint-Willibrord ons zelf met warme lach wilde zeggen: "Vertrouw nu maar op de Heer. Dan komt alles goed." En: "Fijn dat jullie allemaal hier zo samengekomen zijn in Jezus' Naam."

Sint-Willibrord en de Kerk

Het was rond het jaar 700. De Friezen woonden in het kustgebied van Nederland, de Lage Landen. De Friezen werden door christenen gezien als heidenen. Zij geloofden in de natuurgoden. Voor elk natuurverschijnsel hadden zij hun eigen god. Dat er slechts één God bestond, en ook nog eens in Drie Personen, ging er bij hen niet in. Het volk liet zich niet bekeren. Totdat de Engelse monnik Clemens Willibrord (Sint-Willibrord) arriveert vanuit Engeland met een bootje overgestoken. Hij weet veel Friezen van het bestaan van Jezus, van God, te overtuigen. Hij leert hen Jezus kennen, als een levende God.

En zo begon de Kerk ook haar opbouw in Nederland. Mede dankzij deze heilige Sint-Willibrord is het dat wij vandaag, met zovelen bijeen gekomen, de heilige Mis vierden.

Eucharistie en kinderzegen

Niet alleen de Eucharistie werd gevierd. Ook de kinderzegening vond plaats. Dit gebruik hoort bij de Willibrordusviering, omdat de 'apostel van Branant' de patroon van zieke kinderen is. Pastoor Geertjan nodigde dan ook aan het einde van de Viering alle kinderen en jongeren uit om naar voren te komen. Ieder van hen ontving een persoonlijke zegen. Tot slot sprak hij een gebed uit voor alle jeugd en jongeren van onze Heilig Hartparochie en van de Kerk, waaronder: "Een goede, mooie, gelukkige toekomst onder de zegen van God."

Ook voor de heilige Geest en Maria een plekje

Ook voor de heilige Geest en voor Maria waren een bijzonder plekje van aandacht in deze Viering. De pastoor legt uit:

"Maria heeft als geen ander begrip voor onze nood en smarten. Ze stond aan de wieg van de Kerk. Ze is ook een moeder voor ons. Een moeder van hoop.

In de Eerste Lezing konden we horen hoe de heilige Geest over Maria komt en dat Jezus, als mens, geboren wordt. In het Evangelie horen we dat op Pinksteren het 'nieuwe lichaam', de Kerk, geboren wordt. Ook daarin speelt Maria een rol. Wij worden uitgenodigd het Geloof door te geven.

Zoals Maria 'moeder van Geloof is, is Willibrord een 'vader van geloof'. Mogen wij daar hoop uit putten dat wij er niet alleen voorstaan. Dat God naast ons staat en ons nooit loslaat. Ons niet in de steek laat.

Laten we net als Willibrord lef hebben om ons Geloof door te geven."

Kerk-zijn is meer dan samen vieren

Met Pinksteren vieren we de komst van de heilige Geest, de Helper die Jezus toezegde bij het Laatste Avondmaal, en de 'geboorte van de Kerk'. Het samen Kerk zijn was goed te voelen tijdens en ook na deze prachtige openlucht-Viering. Want vieren doe je samen. Maar na het samen Eucharistie vieren houdt het Kerk-zijn niet op. Dan trek je de wereld in. Je ontmoet elkaar en deelt een Blijde Boodschap.

Onder het genot van een bekertje koffie en thee met Luisselse koek werd hier op ieders eigen manier warm gehoor aan gegeven. De stemming zat er goed in!

Heilige Willibrord, jongen, bedankt dat je ons hier samengebracht hebt. Onder de Geest van Pinksteren en in Jezus' Naam. Het was goed vertoeven in dit kleine stukje Brabant vanochtend. Met dit samenzijn van zovele parochianen. Tot volgend jaar! Of eerder... De kapel is open voor een kaarsje of rustig even zitten om de stilte tot je te laten komen.

Dank aan allen die de Eucharistieviering en het gezellig samenzijn mogelijk hebben gemaakt!