Mgr. Hurkmans treedt terug

11-09-2015

Verzoek van Mgr. Hurkmans om ontslag door Paus Franciscus aanvaard

(brief van Mgr. Hurkmans aan alle gelovigen)

Priesters, diakens,

Pastoraal werk(st)ers en pastoraal assistenten,

Aan de gelovigen en u allen, die zich verbonden weten met het bisdom van ’s-Hertogenbosch,

Sinds juli 2014 ontbreken mij de krachten om mijn werk ten volle uit te oefenen. Gelukkig heeft in het bisdom vrijwel alles, in een uitstekende verstandhouding met de hulpbisschop, vicaris-generaal en met de andere stafleden, onder mijn leiding door kunnen gaan. Door goede medische zorg heb ik wel wat aan krachten herwonnen, maar onvoldoende om mijn dienstwerk weer volledig op te pakken. Daarom heb ik mij genoodzaakt gezien aan onze Heilige Vader Paus Franciscus in juni jl. te vragen mij te ontheffen van mijn taak. Dit was geen makkelijke stap. Graag was ik tot mijn vijfenzeventigste jaar in mijn functie gebleven. Vanuit Rome is, in antwoord op mijn schrijven, nu bekend geworden dat de weg is vrijgemaakt om in mijn opvolging te voorzien. Tevens heeft Rome laten weten dat ik de bisschop van ’s-Hertogenbosch blijf tot mijn opvolger is benoemd en geïnstalleerd. De Terna, een geheime voordracht van drie kandidaten, wordt door het Kathedraal Kapittel opgesteld. Het Kapittel presenteert de Terna in de Bisschoppenconferentie, die hierover een eigen standpunt inneemt. Beide rapporten worden aan de Nuntius gezonden. De Nuntius stelt daarna een onderzoek in naar mogelijke kandidaten en stuurt zijn bevindingen, samen met de rapporten, naar de Congregatie voor de Bisschoppen in Rome. Paus Franciscus benoemt, na deze voorbereidingen, de nieuwe Bisschop van

’s-Hertogenbosch.

In de afgelopen periode heb ik meer tijd gehad voor bezinning en gebed. Dit stelt mij de komende maanden in staat om mijn ambt in rust los te laten. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om als eerste te bidden voor u allen, voor het bisdom. Met veel inzet en plezier ging ik, in de kracht van de Heilige Geest, voor in de verkondiging en in de viering van de sacramenten. In het bestuur heb ik veel en intens mogen luisteren en meeleven. Bij dit alles heb ik me steeds laten leiden door drie grondlijnen. Als eerste heb ik mij steeds willen inzetten voor de onderlinge eenheid in het bisdom, dit binnen het geheel van de Wereldkerk. Expliciet heb ik de Nieuwe Evangelisatie op gang willen brengen. Daar waar men Christus verkondigt, ontstaan plaatsen van hoop. Tenslotte was het hergroeperen van de parochies een grote uitdaging.

Dat mijn werk veel spanningen met zich zou meebrengen heb ik vanaf het begin geweten. Die heb ik nooit willen ontlopen. Ik zag het als een uitdaging niet te breken met mensen, maar in de spanning te blijven staan in gesprek met voor- en tegenstanders. Voor die spanningen heb ik, nu ik terugkijk, steeds meer begrip. Eveneens voor de personen die van tijd tot tijd expliciet kritiek naar mij hebben geuit. Tegenover niemand ben ik rancuneus. Natuurlijk heb ik in mijn werk fouten gemaakt. Hen, die daardoor getroffen zijn, vraag ik om vergeving. In vrede wil ik de periode “in dienst staan van de leiding” nu geleidelijk aan afsluiten.

Elf jaar was ik rector van het Sint-Janscentrum, tien jaar daarvan tevens vicaris-generaal en nu ben ik begonnen aan mijn achttiende jaar als bisschop. Een tijd waarin, vooral dankzij velen van u, veel goeds is gebeurd zoals de inrichting en uitbouw van het seminarie, de viering van het Jubeljaar 2000, de viering van het diocesaan Mariajaar, het vijfjarig Evangelisatieprogramma, het 450-jarig bestaan van het bisdom met de bedevaart naar Rome en het toewerken naar de nieuwe parochies in drie rondes van reorganisatie. Voor het goede dat tot stand is gekomen dank ik allereerst God, onze Vader. Eveneens denk ik in dankbaarheid aan de afzonderlijke stafleden met wie ik werk, aan de medewerkers van het bisdom. Met een broederlijke groet dank ik de priesters die van dag tot dag in de parochies leiding geven aan het kerkelijk leven. Ik dank de diakens, pastoraal werkers, pastoraal assistenten en de vele vrijwilligers. Met liefde denk ik aan de religieuzen en aan de contemplatieve kloosterlingen in het bisdom. Zij verliezen zich in de liefde van God om die uit te dragen. Tevens een woord van waardering voor allen die verantwoordelijkheid dragen op het snijvlak van Kerk en samenleving, waaronder het gildewezen, het onderwijs en de universiteiten. Ik weet mij verbonden met onze broeders en zusters uit ander kerkgenootschappen waarmee ik vaak in gesprek was. Een vriendschappelijk dank u wel voor mijn hulpbisschop en voor de andere bisschoppen die ik in ons land en daarbuiten mocht ontmoeten. Mijn genegenheid, daarin ben ik de pastoor van Waalwijk gebleven, gaat uit naar de gelovigen, naar hen die nauw verbonden zijn met de Kerk, maar zeker ook naar hen die verder verwijderd zijn geraakt. Zij mogen weten dat God hen graag ziet. Tenslotte dank ik Sonnius, de weldoeners, de leden van de gebedskring, de rector en de seminariegemeenschap die er voor zorgen dat het seminarie voor mij steeds een “thuis” is.

Stilaan breekt er voor het bisdom van ’s-Hertogenbosch een nieuwe periode aan. Voorlopig trek ik nog met u op als uw bisschop. In nauw overleg met de staf blijf ik leiding geven. De uitvoering van het werk laat ik vooral aan Monseigneur Mutsaerts, vicaris-generaal Van den Hout en de andere stafleden over. Te zijner tijd zal ik de nieuwe bisschop ten volle accepteren. Hopelijk zult u dat ook doen, dat is nodig. Zelf zal ik dan, na zijn wijding/installatie, met u optrekken als emeritus-bisschop van ’s-Herto-genbosch. Daarbij stel ik mij, met wat ik nog kan doen, in dienst van de nieuwe bisschop. Op uitnodiging van hem wil ik naar vermogen blijven meewerken.

Gelukkig weet ik mij steeds gesterkt in mijn geloof. Telkens trek ik op naar God, mijn hoop en verwachting sinds mijn vroegste jeugd (Ps. 71). In mijn geboortedorp zal ik gaan wonen, in de plaats waar ik van mijn ouders het geloof heb meegekregen. Ik hoop daar opnieuw thuis te geraken, al zal ik ’s-Hertogenbosch gaan missen. Maar zover is het nog niet. Er is nog een overgangsperiode. Een tijd waarin we geleidelijk aan in ons hart en in onze geest ruimte kunnen maken voor de nieuwe bisschop. Bidden wij op voorspraak van Maria, de Zoete Moeder van Den Bosch, om een goede nieuwe bisschop. Om een bisschop die het bisdom nu nodig heeft. Onze hulp is in de Naam van de Heer.

In de toekomst hoop ik u te ontmoeten, ik groet u hartelijk en blijf in gebed met u verbonden.

Mgr. drs. A.L.M. Hurkmans,

bisschop van ’s-Hertogenbosch

Bisschop Mgr. A.L.M. Hurkmans