Wat een heerlijke dag...

24-05-2020

Stort uw Geest over alle mensen van goede wil

De afgelopen week was het regelmatig mooi weer. Wanneer we dan op zo’n mooie dag naar buiten gaan, de blauwe hemel zien en de warme zonnestralen voelen, dan zeggen we: het is heerlijk weer, vandaag. En als we zo dadelijk na de Mis een kopje koffie drinken, dan kunnen we hopelijk zeggen: Dit is een heerlijk kopje koffie. En als u vanavond met voldoening op deze dag kunt terugkijken, dan denkt u misschien wel bij uzelf: Het was een heerlijke dag, vandaag.

In dat woordje “heer-lijk”, zit het woordje “heer”. Het gaat dus om iets, dat past bij een “heer”. Het heeft iets “koninklijks”, ja, zelfs iets hemels, iets goddelijks. Want in de Bijbel verwijst “heerlijk” altijd naar de Heer met een hoofdletter: God. Het gaat dan om dingen, waarin God zijn scheppende liefde en majesteit toont: dan laat Hij zijn heerlijkheid zien.

En daarom mogen we op zo’n heerlijke dag, de Heer zelf ook best wel bedanken voor al die heerlijke dingen, die we in ons leven van tijd tot tijd mogen meemaken en genieten. Toch zou ik met u nog een stapje verder willen gaan. Want de heerlijke dingen die ik tot dusver heb genoemd, zoals mooi weer en een lekker kopje koffie, hebben vooral betrekking op voorbijgaande dingen. Volgens de Bijbellezingen van vandaag is er nog iets heerlijkers, een heerlijkheid, die niet louter vluchtig en voorbijgaand is, maar die duurzaam is en blijft. Een heerlijkheid, die voor altijd bij je is en in je is.

In het stukje Evangelie dat ik zojuist voorlas komt het woord “verheerlijken” vijfmaal voor en het woordje “heerlijkheid” nog één keer. Zo zegt Jezus: “Vader, ik heb U op aarde verheerlijkt door het werk te volbrengen dat gij Mij hebt opgedragen te doen”. Vrij vertaald zegt Jezus hier: “Uw heerlijkheid, o God, uw grootsheid en prachtige liefde, is zichtbaar geworden in Mij, bijzonder in de werken die ik in uw Naam gedaan heb. U hebt er Mij de kracht en inspiratie toe gegeven. Uw trouwe liefde en scheppende levenskracht werden erin zichtbaar.”

Want overal waar Jezus kwam, kwam er nieuw leven, werden mensen genezen, bevrijd van de macht van het kwaad, bevrijd van hun angsten en zonden, werden mensen getroost en bemoedigd, werden mensen weer met God en elkaar verbonden, kregen mensen uitzicht op een betere toekomst, ja, op nieuw en eeuwig leven.

Het bijzondere is dat Jezus die woorden van verheerlijking uitsprak op de avond voor zijn sterven. “Vader, het uur van mijn heengaan is gekomen. Verheerlijk uw Zoon, opdat de Zoon U verheerlijke.” Juist op het moment dat Jezus de duisternis ingaat van het lijden en sterven en Hij de duisternis van de zondige wereld zal moeten ondergaan, juist dan zegt Hij: “Vader, nu komt het hoogtepunt van de verheerlijking. Want nu ga Ik uw licht brengen zelfs daar waar het pikdonker is. Nu ga Ik uw leven brengen daar waar alleen maar dood is. Nu ga Ik uw liefde en goedheid brengen daar waar liefdeloosheid en kwaad is. Zo zal Ik uw reddende liefde en trouw ten volle aan het licht brengen, juist in mijn sterven – waarin Ik u verheerlijk -, zodat U daarna op uw beurt – in mijn verrijzenis – mijn koninklijke waardigheid als uw Zoon, mijn heerlijkheid, aan het licht kunt brengen. Vader, verheerlijk uw Zoon, opdat de Zoon u verheerlijke.

We mochten dit alles in de afgelopen Paastijd vieren. En de vrucht van dit alles is dat het nu verder mag gaan in ons Jezus’ leerlingen. De liefde die Jezus van alle eeuwigheid van de Vader ontvangt, heeft Hij voortaan aan ons meegedeeld. Daartoe heeft Hij Gods liefde tot het uiterste toe, tot de dood toe, onder ons zichtbaar gemaakt en toegankelijk gemaakt. Opdat wij erin zouden gaan delen en wij voortaan die goddelijke liefde in ons leven weer verder gestalte geven. Zo komt de heerlijkheid van mijn liefde, zegt Jezus, dus weer in mijn leerlingen aan het licht en word Ik in hen verheerlijkt.

Misschien lijkt dit alles te groot voor ons. Maar dat is het niet. Gods Geest is ook in u werkzaam. En we hoeven dit alles niet in ons eentje te beleven. We mogen dit als geloofsgemeenschap doen, samen met de Moederkerk waarvan Maria als ons aller Moeder de beste representant is. Maria ondersteunt ons in onze geloofsbeleving. Zij is samen met Jezus’ eerste leerlingen in gebed verenigd wanneer ze in afwachting zijn van Pinksteren, in afwachting van de heilige Geest. Maria is de eerste geweest, waarin de heerlijkheid van Christus, de Geest en liefde van Christus optimaal zichtbaar werd. En zij helpt ons als onze Moeder in geloof om eveneens dat licht van Christus in ons leven te ontvangen en steeds meer bezield te worden door Gods Geest van liefde en trouw, zodat Christus ook in ons leven verheerlijkt wordt.

We kunnen altijd rekenen op de voorspraak van Maria. Laten we daar ook de komende week voor Pinksteren weer een beroep op doen. Dan sluit ik af met de laatste regels van het gebed op de achterkant van het misboekje: God, stort uw Geest uit over de huizen van de mensen, over de steden van de mensen, over de wereld van de mensen, over alle mensen van goede wil. Hier en nu, over ons, stort uw Geest uit!