Kerstmis 2016

25-12-2016

Kerstmis

Het vieren van Gods Zoon in ons midden kent – liturgisch gezien – verschillende aspecten. Op de dag van Kerstmis wordt dat in drie vieringen uitgewerkt. In de nachtmis – meestal op de vooravond gevierd – staan we stil bij het intieme gebeuren van het kind van Maria, de geboorte van het Kind, Zoon-van-God. Toch is het ook een kosmisch gebeuren: de engelen hebben er mee te maken. En: het markeert een belangrijk moment in de geschiedenis van de mensheid. God krijgt gezicht in de geschiedenis van de mensheid: God en mens in één.

Eerste kerstdag

In deze viering wordt het mysterie van de Menswording ten volle uitgewerkt. God spreekt tot ons door zijn Zoon: het Woord is vleesgeworden. God heeft zijn tent opgeslagen onder ons, in een wereld die moeite heeft om hem te ontvangen. We zijn de intimiteit van nacht voorbij, we zijn aangekomen in het volle licht. We mediteren over Gods gave die een kosmische betekenis krijgt. Johannes getuigt van Zijn komst opdat ook wij Zijn getuigen worden. Ook als vierende mensen.

Tweede kerstdag - H. Stefanus

De paradox van Kerstmis komt op deze dag duidelijk aan het licht. De komst van Gods Zoon – we hebben het al gehoord in de proloog van het Johannesevangelie op Eerste kerstdag – geschiedt in een weerbarstige wereld. Wie getuigt van de Mensgeworden God kan tegenslagen verwachten, zelfs tot het ultieme getuigenis van de gave van je eigen leven. Het feest van de H. Stefanus is als het ware een 'contrapunt' van het kerstfeest.