Waar gaat onze samenleving naar toe?

09-06-2020

Wij beseffen dat wij mensen dit heelal niet in elkaar hebben gezet

Tijdens de laatste weken konden we vanwege de versoepeling van de lockdown maar vooral ook vanwege het lekkere weer, weer wat vaker naar buiten. En daar konden we dan genieten van de natuur in bloei en van de zon die voor niets opgaat. Temidden van zoveel overvloed aan natuurlijke pracht en energie, waarvoor we niets hoeven te doen, beseffen we weer even dat we deel uitmaken van een groter geheel. En dat grotere geheel kan ons dan op de gedachte brengen, dat er een hoger Wezen is, die dit alles mogelijk maakt. Daarom leeft er bij alle volken van alle tijden een religieus, godsdienstig besef: wij mensen hebben dit heelal niet in elkaar gezet. Er moet dus meer zijn: een hogere werkelijkheid dan wij mensen, een hogere macht die dit heelal als het ware draagt en in zijn handen houdt.

In onze westerse wereld is dat godsdienstige besef de afgelopen eeuw geleidelijk steeds meer weggezakt. We zijn immers vooral geïnteresseerd geraakt in wat we allemaal zelf kunnen maken en meten. Het zijn daarom vooral de techniek en de economie die ons dagelijks leven zijn gaan bepalen: er is zo een 24-uurs economie ontstaan, die non-stop doordraait met handel en commercie, productie en consumptie. Vanwege de coronacrisis is dat allemaal een beetje tot stilstand gekomen, maar geleidelijk aan komt nu alles weer op gang.

De materiële overvloed die uit de hedendaagse techniek en economie voortvloeit heeft ongetwijfeld vele voordelen. Maar ze heeft ook allerlei nadelen. Een maatschappij kan er namelijk nogal gejaagd en oppervlakkig door worden, nogal berekenend en zakelijk, nogal individualistisch en versplinterd. De gejaagdheid van onze maatschappij is door de coronacrisis weliswaar even afgenomen, maar ook wel met veel schade voor het bedrijfsleven. En door het wegvallen van allerlei sociale activiteiten en contacten zijn we allemaal nog wat meer vereenzaamd dan we al waren. Zo is bij velen de vraag ontstaan: waar gaat onze samenleving naar toe? Hoe gaat onze wereld er in de toekomst uit zien? Veel mensen voelen zich enigszins verloren en zijn daarom zoekend, zoekend naar houvast, nieuwe verbanden en nieuw perspectief. Daarom groeit er bij velen iets meer openheid, als is het nog maar voorzichtig, naar meer diepgang en geborgenheid, naar samenhang en een bezield verband, waar je mag bij horen en waar je een hoopvol perspectief krijgt voor de toekomst.

Voor al diegenen die daarnaar op zoek zijn - en zijn we dat soms niet allen? - klinkt vandaag goed nieuws, namelijk: er is een groter geheel en een ruimere horizon, waar we deel van mogen uitmaken en waar een goede toekomst voor ons ligt. Het leven is niet zinloos, maar juist zinvol, omdat het gedragen wordt door de eeuwige liefde en wijsheid van de Schepper. Degene aan wie we ons leven te danken hebben is pure liefde; Hij is ons goedgezind: “De Heer is een barmhartige en medelijdende God, groot in liefde en trouw”, zo maakte Hij reeds aan Mozes bekend. En Hij deed daar nog een schepje bovenop door de komst van zijn Zoon, Jezus, die Gods liefde en trouw voor ons allen zichtbaar en tastbaar maakte. Onze menselijke last werd de zijne, zijn goddelijke trouw werd de onze. Daarom roept het Johannes-evangelie vandaag als het ware in vervoering uit: “Zozeer heeft God de wereld liefgehad, dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben.”

Ja, de hemelse Vader zendt ons zijn Zoon, die ervoor zorgt dat ook wij kunnen gaan delen in het nieuwe, eeuwige leven van Gods Geest. De drie-ene God, die een eeuwige, overvloeiende liefde is van Vader, Zoon en Geest, wil ons, mensen, in die liefde laten delen en is daarom naar ons toegekomen in de zending van zijn Zoon en zijn Geest. Zo wil onze God ons opnemen in zijn eeuwige stroom van liefde, levenskracht, schoonheid en vreugde. Gelóóf dat en stel je daarvoor open, zo is de uitnodiging van het Evangelie. Ook al lijken soms allerlei mensen en dingen jou tegen te zitten, God is nooit tegen jou. Zelfs je eigen zonden en tekortkomingen zijn voor Hem geen onoverkomelijke hindernis. Hij heeft Zoon immers niet gezonden om te oordelen, maar om ons te redden.

Iedereen die zich daarom op een of andere manier verloren of eenzaam, doelloos of leeg voelt krijgt het goede nieuws te horen dat dat niet zo hoeft te blijven. Onze namen staan immers geschreven in Gods hand: we mogen een beroep doen op zijn reddende liefde en ondersteuning om ons persoonlijke en gezamenlijke leven ten goede te leiden.

Ja, er is een hemelse Vader die van ons houdt. Ja, we mogen ons gedragen weten door die liefde en levenskracht van onze verrezen broeder en Heer, Jezus Christus. Ja, de heilige Geest wil wonen in ons hart en ons hele wezen bezielen en doorstromen. Langs allerlei wegen komt die liefde en levenskracht van de drie-ene God naar je toe, via de sacramenten en Gods Woord, via het gebed, via de vele gaven van de natuur en via de liefdevolle inzet van mensen voor elkaar.

Laten we ons dan vandaag weer daarvoor openstellen. Want wie dat durft te geloven zal mogen merken dat hij of zij in een blijvende liefdesverbondenheid met God en mensen wordt opgenomen. Vernieuwen wij dan vandaag ons geloof in de Vader, die ons zijn Zoon heeft gegeven, opdat ook wij zijn kinderen zouden zijn door de heilige Geest die in ons hart werd uitgestort.Amen.

Ook als er donkere wolken boven ons samenpakken is er die 'hand van God