Geest van de liefde

17-05-2020

Deze zondag vieren we de Zesde zondag van Pasen. Het motto luidt: Geest van de Liefde.

Leven in de Geest, leven in zijn Geest, de Geest van Vader en Zoon: hoe doe je dat? Hierop moet het antwoord steeds opnieuw gegeven worden. Omdat iedere tijd anders is en dus om een nadere toespitsing vraagt van de Blijde Boodschap van de Verrezen Heer. Het ontvangen van een antwoord veronderstelt dat je er om bidt en dat doen we in deze viering. Het veronderstelt ook dat je je laat leiden door de verhalen van de Schriften en die zijn veelzeggend op deze zondag. Vervolgens zullen we met de opgedane richting en de bezieling van Gods goede Geest gezonden worden, de concrete wereld in. Of – zoals de tweede lezing het aanraadt – te allen tijde rekenschap afleggen van de hoop die in ons gelegd is en in ons leeft.

● Hemelvaart van de Heer

Hij is ‘opgevaren ten hemel’: ver weg, maar is Hij ook nabij? Jezus belooft het wel in het evangelie en de evangelist legt Hem dan woorden in de mond die vol zijn van de belofte aan Mozes gedaan bij de openbaring van de Godsnaam in de brandende doornstruik. Maar hoe is Hij dan nabij? De Traditie zegt – en de lezingen ondersteunen dit geloof – dat Hij nabij is door zijn gemeenschap, de Kerk. Het is een belofte én een opdracht. Deze nabijheid door de kerkgemeenschap is nooit ‘af’, moet steeds vervuld worde. Maar het is wel een belofte die stimulerend kan werken in de liturgie maar met name wanneer we gezonden worden, de wereld in.